ใบขับขี่ พี่ได้แต่ใดมา???

ลืมเกริ่นไปว่า สิ่งหนึ่งสำคัญกว่าอื่นใด หากยังไม่ได้ หมายเลขประกันสังคม คุณก็หมดสิทธิ์ในการขอรับบริการจากหน่วยงาน ทุกกรมกอง รวมทั้งภาคเอกชน เวลาจะสมัครงานครับ ตามเคยขอเก็บไว้มารีวิวให้ฟังอีกที สำหรับขั้นตอนการขอรับเลขหมายประกันสังคม (อย่าลืมทวง)

ใบขับขี่ระหว่างประเทศ ทำก่อนเดินทางมา ใช้ซะคุ้มค่าเลย 

แต่ขอโปรยหัวไว้ก่อนว่าหมายเลขประกันสังคมของที่นี่ มีทั้งหมด ๙ หลัก พลเมืองชาวเมกันทุกคนต้องมี และห้ามแพร่งพรายให้ใครรู้เป็นอันขาด ด้วยความชาญฉลาดของคนไทยซะอย่าง ขอจดไว้หลังบัตรใบขับขี่เป็นเลขไทย ก็แล้วกัน ๑๒๓๔ ไม่มีฝรั่งคนไหนอ่านออกหรอกนะ

ได้มาแล้ว หลังจากสอบผ่านทุกขั้นตอน ดูเหมือนกระดาษ​แต่ใช้ได้จริง มีวันหมดอายุกำหนด ก่อนบัตรจริงจะส่งตรงถึงตู้จดหมายหน้าบ้าน 

ก่อนหน้าการสมัครสอบใบขับขี่ ใจกล้า ขับรถไปแวะที่สำนักงานขอใบอนุญาตเอง ก็คุณสามีเมื่อครั้งก่อนหน้า อาสาพาไป แต่เป็นสำนักงานที่รับต่อภาษี รับซื้อ ขาย เปลื่ยนมือ ขอป้ายทะเบียน ทำนองนั้น เพราะด้วยความรีบร้อย อยากได้ใบขับขี่มาก แต่ไม่ได้ศึกษาข้อมูลดี รู้แต่ว่าอยู่ใกล้ซุปเปอร์มาร์เก็ตชื่อเฟร็ดมายเยอร์​ และเปิดบริการดึก รบกวนให้คุณสามีขับให้ ในใจคิดแล้ว ตะหงิด ๆ ว่าจะมีอะไรพลาดไปหรือปล่าว ต่อแถวรอคิวอย่างดี จนได้ใช้บริการ แหย่หลังคุณสามีถามนางให้หน่อย ปรากฏว่าสำนักงานนี้ “ไม่รับทำใบขับขี่ค่ะ”​ หงายเงิบไปหนึ่งดอก เจอดอกสองจากคุณสามี กล่าวขอบคุณเจ้าหน้าที่เสร็จ สิ่งหนึ่งที่ผู้ให้บริการในเมกา เวลาที่ทำให้ผู้ซื้อ หรือผู้ขอใช้บริการ ผิดหวัง จะกล่าว “ขอโทษ”​ ด้วยตลอด ไม่ว่าจะเป็นความผิดของฝ่ายลูกค้าเอง ในกรณีนี้ ฉันเป็นฝ่ายผิดเข้าอย่างจัง หนึ่งไม่ได้หาข้อมูลให้แน่น สองจวนเวลาอาหารมื้อค่ำ ทั้งที่ยังไม่ได้เตรียมประกอบอาหารดี และสาม ทุกทีไม่เห็นรีบร้อนจะดำเนินเรื่องอะไร แต่ทำไมกรณีใบขับขี่ อยากมีเร็วจัง

หลังจากทดสอบภาคถนน ดีใจมาก เพราะพลาดแค่ป้าย "หยุด"​ ไปแค่ป้ายเดียว ต้องสอบถึงสองครั้งเลยเชียว 

ก็แหม...​หมายเลขประกันสังคมใช้เวลาเกือบสองสัปดาห์ กว่าจะได้มา รอจนไม่ต้องทำมาหากินอะไร ได้มาปุ๊บก็อยากจะใช้บริการปั๊บ นั่นน่ะซิ แต่คุณสามีก็เหมือนจะคล้อยตาม ว่ามีสองออฟฟิศให้เลือก ตัวเองเป็นคนพูดเอง แล้วทีนี้ยังจะมาทำหน้างอนใส่อีก เช๊อะ พูดแล้วอยากจะเขกกระโหลกหลุน ๆ

ตัวอย่างหน้าตาบัตรโซเชียล ใบนี้สำคัญเท่าชีวิต และตัวเลขที่ระบุ จะอยู่ติดตัวประชากรอเมริกัน ทุกคนตลอดไป 

อีกไม่กี่วัน ขอฉายเดี่ยวไปอีกสำนักงานที่ตั้งอยู่บนคนละถนน ออกไปทำธุระซื้อของมาทำงานศิลปะด้วย เลยแวะไปติดต่อ เจ้าหน้าที่ขอหมายเลขคอนเฟิร์ม เมื่อคืนก่อนหน้านั่งกรอกเอกสารออนไลน์ที่บ้านไว้ก่อนแล้ว ได้หมายเลขลงทะเบียน ไปติดต่อที่สำนักงาน ก็ปริ้นท์เอกสาร พร้อมทั้งให้เราตรวจสอบความถูกต้อง รวดเร็วมาก และที่สำคัญ สำนักงานนี้ ไม่มีคิวเลยครับ ไปถึงปุ๊บ ทำทีเก้กังเล็กน้อย รอเจ้าหน้าที่เรียกแค่

แจ็ค ....​น้องหมา วัยสิบหก มานอนเฝ้าที่ห้องอ่านหนังสือชั้นสอง เพราะรู้ว่าจะเตรียมตัวสอบใบขับขี่ 

สำนักงานเป็นอาคารเดี่ยวชั้นเดียว อยู่ในโครงการของพลาซ่า เป็นย่านห้างร้านต่าง ๆ อยู่ติดกัน ด้านหลังของสำนักงานเป็นคลินิครักษาผู้ป่วย

เจ้าหน้าที่ผิวดำ เรียกไปนั่ง แล้วบอกให้รอเอกสารที่กำลังป้อนออกมาจากปริ้นเตอร์​ ข้อมูลที่ออกมา เป็นข้อมูลตามที่ฉันกรอกไปเมื่อคืน เป๊ะ...​ทั้งส่วนสูง (คะเนเอาคร่าว ๆ ใช้หน่วยวัดเป็นฟุต)​ สีตา กรอกไปว่าสีน้ำตาล ไอ้สองข้อนี้แหล่ะ ไม่มั่นใจ ถามคุณสามี ในข้อแรก น่าจะราว ๆ ๕ ฟุต กับ ๗ นิ้ว ...เออ กรอกตามนั้น แต่แอบเข้าเว็บเทียบหน่วย แล้วหล่ะ ต่อด้วยสีตา ตอนแรกกรอกเป็นสีดำ สามีแย้งนิด ๆ “จะสีดำได้ไง ฉันจ้องอยู่ มองยังไงก็สีน้ำตาล”​ แหม ๆ เล่นมาจ้องตากันใกล้ขนาดนี้ เจอกระโดดกัดหูไปหนึ่งที ดีไม่ใช่ปลากัด ไม่งั้นท้องป่องรอคลอดแล้วป่านนี้

ห้องอ่านหนังสืออีกมุม 

เชื่อคุณเธอสักหน่อย กรอกไปเป็นสีน้ำตาลครับ นั่งรอประมวลผลเอกสารสักพัก ต่อด้วยขั้นตอนของการตรวจวัดสายตา ตั้งอยู่ตรงหน้าเป็นเครื่องมือตรวจวัดสายตา สำหรับการสอบใบขับขี่โดยเฉพาะ หน้าตาเหมือนกระบอกกล้องส่องทางไกล ที่ให้บริการตามจุดท่องเที่ยว คุณดำบอกถ้าสวมแว่นตา ให้ใส่แว่นด้วย อันนี้ก็เช่นกัน รู้งี้ตอนไปทดสอบสายตา สวมคอนแทคเลนส์เสียจะดีกว่า เพราะในใบขับขี่ระบุไว้ ต้องสวมแว่นสายตาขับด้วย จะโทษเขาก็ไม่ได้ เพราะเขาทำตามหน้าที่ เนื่องจากเรื่องจำพวกนี้ ทุกคนที่มีส่วน ค่อนข้างซีเรียสมาก มันเกี่ยวเนื่องกับความเป็นความตายของผู้คนสัญจรบนท้องถนน ฉันอาจแอบเคืองบ้างเล็กน้อย ณ​ จุด ๆ นั้น แต่พอหลัง ๆ เริ่มสำนึกขึ้นได้ มันจริงของเขา มันเมคเซนส์เอาเสียมาก ๆ ไม่มีอะไรจะสำคัญเท่าชีวิตนั่นเอง ให้ดูตัวอักษร ดูสัญญาณกระพริบ ไฟแดง ไฟเขียว ไฟอำพัน ถามสีที่เห็นในจอ “เสร็จขั้นตอนนี้แล้ว ยินดีด้วยครับ คุณผ่าน”​

บรรยากาศภายในอาคารโซเซียลซีเคียวริตี้ (Social Security Admistration Office) ในเมืองโอลิมเปีย 

จากนั้นคุณดำก้มจดอะไรสักอย่าง ยิก ๆ ลงบนเอกสาร แล้วยื่นให้ เป็นที่อยู่ของสถานที่สอบข้อเขียน หา???​ เกิดอาการงงเป็นไก่ตาแตก งงมาก นึกว่าจะเบ็ดเสร็จ ในสำนักงานนี้ อุตส่าห์เตรียมอ่านคู่มือสอบมาอย่างหนักหน่วง เข้าไปทดสอบทางออนไลน์ไม่รู้กี่รอบ สุดท้ายต้องส่งไปอีกที่ ดีหน่อยที่เป็นเมกา ขอใช้สิทธิ์ต่อว่านิดนึง “ฉันก็นึกว่าทำให้แล้วเสร็จเสียตรงนี้เลย”​ อุทานออกมาจนเจ้าหน้าที่ข้าง ๆ หันมามองหน้า

คนมาใช้บริการ ปั่นจักรยานมาทำธุระ น่ารักดี 

พูดอะไรไม่ออกครับ “งั้นขอได้โปรดวาดแผนที่ให้ฉันด้วย” ไหน ๆ ก็มาถึงจุดนี้แล้ว ทำให้เสร็จ ๆ ไปภายในวันเดียว ทั้งที่คุณดำ  ก็ให้ตัวเลือกมา ว่าถ้าไม่สะดวกก็ทำวันอื่นได้ ขอกัดฟันเล็กน้อย

“แล้วเสียค่าบริการที่นี่เท่าไหร่?”​ ในใจนึกแล้วว่าอย่างน้อยก็คงโดนชาร์ตค่าเดินเอกสาร แต่ผลไม่เป็นดังคาดครับ “ฟรี ไม่คิดจนกว่าจะสอบผ่าน ได้ใบขับขี่” คุณดำตอบ

ฉันเริ่มจิตใจเบิกบานขึ้นมาทันที จากที่หน้าตาหงุดหงิด พอได้ยินว่าฟรี กล่าวขอบคุณแล้วปัดตูดออกไป ยังสถานที่สอบข้อเขียน สถานที่สอบเป็นโรงเรียนสอนขับรถ ต้องขับรถวนหาอยู่สองรอบ ด้านหน้าบ้านเยิน ๆ ดูมอมแมม รก ๆ มีป้ายไม่ค่อยเป็นระเบียบ เขียนด้วยมือ บอกโรงเรียนสอนขับรถ และสอบข้อเขียน

ภาพด้านหน้าอาคาร มีเลขบอกที่อยู่เด่นหรา ชัดเจน เผื่อคนไม่เคยมา ก็ตามกูเกิลแมปมาเรื่อย ๆ 

เปิดประตูเข้าไป เป็นป้าอ้วน ๆ นั่งหน้าคอมพ์​ นางเปิดเพลงผ่านลำโพงได้ดังมาก “นี่มันใช่สถานที่สอบข้อเขียน จริงหรือนี่?​” คิดในใจ นางตัดบท กล่าวทักทาย เหมือนจะอ่านความคิดได้

ติวหนังสือ อ่านเตรียมพร้อมมาเต็มที่ 

ป้าอ้วน “ขอดูเอกสารค่ะ”​ นางเอ่ยถาม จากนั้นฉันก็ยื่นให้ แล้ว สักพักนางก็ยื่นข้อสอบภาษาอังกฤษพร้อมกระดาษมีช่อง ๆ เหมือนทำข้อสอบปลายภาคเมื่อสมัยเรียนมัธยมปลายมาให้ เวลาไม่มีกำหนด เสร็จเมื่อไหร่ให้บอกนาง ระหว่างนั้นก็มีคนเม็กซิกัน สองคนเดินเข้ามา

นี่คือด้านหน้าโรงเรียนสอนขับรถ สภาพค่อนข้างเยิน ๆ อยู่สักนิด เป็นสถานที่สอบข้อเขียน 

คนหนึ่งมาเป็นเพื่อน อีกคนเป็นผู้สมัครสอบ ขอข้อสอบภาษาสเปน คิดน้อยใจ ทำไมไม่มีภาษาไทยว่ะ แต่ก็ก้มหน้าทำต่อไป มีไม่มั่นใจอยู่สามข้อ พอทบทวน จนได้ที่ ฉันไม่รีรอ ยกมือบอกคุณป้าอ้วน “ฉันทำข้อสอบเสร็จแล้ว แต่ไม่มั่นใจอยู่สามข้อ ช่วยใบ้ให้หน่อย ฉันไม่เข้าใจภาษาอังกฤษคำนี้”​ ทำหน้าตาอ้อนวอน อ้างว่าเป็นคนต่างชาติ ไม่แตกฉานภาษาอังกฤษ​ ก็จริงอย่างนั้น คำถามงง ๆ นึกภาพไม่ออก

เป็นไงหล่ะ?​ สมกับที่ตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสือมาอย่างหนัก ผิดแค่ข้อเดียว ...​เย่ ๆ 

คุณป้านอกจากจะอ้วนแล้ว ยังใจดำอีก ส่ายหน้าอย่างเดียวเลย “ไม่ได้ เป็นกฎค่ะ”​ แต่นางก็แอบอธิบาย ทำมือไม้ให้เห็นภาพตาม ก็ขอบคุณนางแล้วกัน สุดท้าย ขอส่งข้อสอบเลยแล้วกัน

ลุ้นใหญ่เลยทีนี้ มือไม้เริ่มสั่น ตาเริ่มพร่ามัว ... เลือดลมนี่พุ่งพล่าน นางเหมือนจะอ่านใจออกรอบสอง เหมือนโดนแกล้งด้วยเบา ๆ ตรวจข้อสอบอย่างใจเย็น มิหนำซ้ำยังมีหน้ารับสายโทรศัพท์​ก่อนอีกด้วย

ตรงแยกไฟแดง โฮมเลสคนนี้นั่งกางร่มสีรุ้ง ท่ามกลางสายฝน เฮ้อ...​เราก็แอบผิด นิด ๆ ที่ถ่ายรูปเค้าเอาไว้ 

เริ่มใจอยู่กับเนื้อกับตัว ลุ้นจนตัวโก่งแล้ว วางสายสักทีคุณป้าอ้วน หลังจบบทสนทนา นางคว้าปากกาแดง ตั้งหน้าตั้งตาตรวจต่อ ข้อสอบมีทั้งหมด ๒๕ ข้อ กฎหมายระบุ ห้ามผิดเกิน ๕​ ข้อ...

ในที่สุด นางเขียนวงกลมแดง ในนั้นระบุคะแนน ตัวใหญ่เบ่อเริ่ม ผิดหนึ่งข้อ ฉันดีใจมาก เกือบกระโดดกอดหอมแก้มนาง “ต่อไปก็สอบภาคปฏิบัติบนท้องถนน แต่ทางเรามีตารางนัดแล้ว เป็นวันจันทร์หน้า”​

กับคุณสามี ไปซื้อของใช้มือสอง เข้าบ้าน หลังจากสอบใบขับขี่เสร็จได้ไม่นาน ฉลอง....กันสักหน่อย 

จากเมื่อกี้ดีใจออกนอกหน้า เปลี่ยนอารมณ์อีกหล่ะ ยังกะกิ้งก่าเปลี่ยนสี เลยฉัน...​ไม่รู้แล้วจ้า จึงออกปากถามนาง มีช่องทางไหนจะทำให้ได้เร็วที่สุด นางบอกในเมืองโอลิมเปีย ถัดไป มีโรงเรียนที่รับสอบขับขี่อยู่ ลองติดต่อดู จากนั้นนางก็ปริ้นท์เอกสาร ระบุคะแนนประเมินผลสอบภาคข้อเขียนมาให้

ฉันรับใบนั้นกลับบ้าน จ่ายค่าสอบข้อเขียน เดินคอตกแบบไร้วิญญาณ​

เห้อ...นึกว่าจะเสร็จสิ้น ภายในวันเดียว ที่เดียว นี่ต้องหอบร่าง ไปหาที่สอบใหม่อีกที่

ไว้มารีวิวให้ฟังอีกทีนะครับ สำหรับการสอบบนท้องถนน

สามเกลอ

98584-USA