one way up! นำทางบุญ

One way up  นำทางบุญ

Golden Mount เจดีย์ภูเขาทอง

ปัญหาที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า นำมาซึ่งความขุ่นหมองข้องใจ ใช่ไหมเล่า?

ฉะนั้นแล้วปัญหาเรื้อรังควรต้องเร่งปรับปรุง แก้ไข ออกแบบเครื่องมือใด ๆ ก็แล้วแต่ ที่จะคลี่คลายความไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ให้วิถีการทำบุญมีแนวทางที่ควรจะเป็น ตามครรลองของความอิ่มเอมใจ

ใช่แล้ว...วันนี้ไปเวียนเทียนเป็นพุทธบูชามา เนื่องในวันขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือนวิสาขะ ณ วัดภูเขาทอง

การทำบุญ เป็นวัตรแห่งชาวพุทธที่นิยมทำกันโดยส่วนมาก เป็นอีกหนึ่งรูปแบบที่สอดคล้องกับความเลื่อมใสศรัทธา ความคาดหวังว่าจะได้หลังจากเดินทางไปทำบุญในแต่ละวัดก็เห็นจะเป็น การได้รับความสุขใจ มีความอิ่มเอมใจ รู้สึกสงบ แต่บางทีหลายต่อหลายเรื่องทำให้เกิดความหงุดหงิด ได้แก่ จุดถอดรองเท้า กระถางปักธูปเทียน ดอกไม้สดใหม่ ฯลฯ

บ่อยครั้งที่หลายคนแสดงออกอาการหงุดหงิดผ่านทางสีหน้า บางคนทนไม่ไหวถึงกับสบถคำผรุสวาทออกมาท่ามกลางเหล่าพุทธบริษัท ปัญหาที่พบกันอยู่หลายวัดนั่นก็คือ เลนเส้นทางการเดิน หรือว่าความจริงแล้ว ‘มนุษย์ไทย’ นี้ไม่มีเลนที่แน่ชัดโดยจิตสำนึกอยู่เลย? เดินสวนทางชนกันไปมา หน้าประตูโบสถ์ เบี่ยงตัวเบียดกันอยู่หน้าอุโบสถ เชื่อว่าหลายคนคงเคยเจอ หลบซ้ายก็ซ้ายด้วยทางเดียวกัน เหมือนเต้นรำอย่างไรอย่างนั้น

ลูกศรชี้ทาง จึงเป็นเครื่องมือที่ถูกออกแบบมาให้มนุษย์ทั่วโลก เข้าใจตรงกันว่าสัญลักษณ์นี้คือ ให้ตามไป...แต่โดยดี ไปสักการะเจดีย์ยอดภูเขาทองถึงสองครั้งสองคราว ประทับใจปนงวยงง อยู่ครู่ใหญ่ในทุกครั้ง วัดนี้นำสัญลักษณ์ลูกศร มาใช้จัดการระเบียบการขึ้นลงได้อย่างน่าทึ่ง ไม่ว่าจะไทยหรือฝรั่งก็ไม่มีวันชนกันเป็นแน่ ทางวนขึ้นกับวนลง คนละเส้นทางกัน ใช้ระบบวันเวย์ ต่างคนต่างขึ้นและต่างคนต่างลง ไม่ข้องเกี่ยวกัน ลดปัญหาความขุ่นเคืองใจไปได้มากโข ที่สำคัญบนความสูงระดับนั้น อาจเกิดอันตรายได้ 

เมื่ออ่านประวัติศาสตร์การสร้างวัดแล้วถึงกับอึ้งไปอีกดอก วัดนี้ถูกสร้างขึ้นหลายร้อยปีในต้นราชวงศ์จักรีแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ นั่นก็หมายความว่า ระบบการปลูกฝังให้พุทธศาสนิกชนมนุษย์ไทย เดินวนทางเดียว ขึ้นไปสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์บนยอดภูเขาทอง ได้รับการออกแบบ มานมนานแล้ว

ผู้เขียนและน้องสาวเดินวนลงอีกฝั่งหนึ่งด้วยจิตใจที่เบิกบาน หยุดชมวิวระหว่างขั้นบันไดเป็นระยะ ก็ไม่ได้กระทบต่อการสัญจรของมนุษย์ไทยคนอื่นเลย เพราะต่างหันหน้าไปในทางเดียวกัน จะเบี่ยงตัวหลบบ้างก็ไม่ส่งผลให้เส้นทางติดขัด

กระนั้นแล้ว ยังมิวายมีเด็กผู้ชายโพล่งขึ้น ตรงจุดพักชมวิวที่มีแยกขั้นบันไดออกเป็นสองด้าน คาดว่าคงเป็นทางเชื่อมกับวันเวย์ขาขึ้น แต่โดนกั้นไว้ด้วยกระถางบัวดินเผาใบมหึมา มีป้ายกำกับห้ามผ่าน

 “ม๊ะม๊า เราเดินลงทางนี้กันได้ไหมฮ่ะ?” เด็กชายชี้มือขณะลอดตัวผ่านช่องกระถาง